Vergil 4.667-692 QUIZ
LAMENTIS GEMITUQUE et FEMINEO ULULATU TECTA FREMUNT, RESONAT MAGNIS PLANGORIBUS AETHER, non aliter quam si immissis ruat hostibus omnis Karthago aut antiqua Tyros, flammaeque furentes culmina perque hominum volvantur perque deorum. audiit exanimis TREPIDOQUE EXTERRITA CURSU UNGUIBUS ORA soror FOEDANS et PECTORA PUGNIS per medios ruit, ac morientem nomine clamat: 'hoc illud, germana, fuit? ME FRAUDE PETEBAS? hoc rogus iste mihi, hoc ignes araeque parabant? quid primum deserta querar? comitemne sororem SPREVISTI moriens? eadem me ad fata vocasses, idem ambas ferro dolor atque eadem hora tulisset. his etiam STRUXI manibus patriosque vocavi voce deos, sic te ut posita, crudelis, abessem? EXSTINXTI TE MEQUE, soror, populumque patresque Sidonios urbemque tuam. date, VULNERA LYMPHIS ABLUAM et, EXTREMUS SI QUIS super HALITUS ERRAT, ore legam.' sic fata gradus evaserat altos, semianimemque sinu germanam amplexa fovebat cum gemitu atque atros siccabat veste cruores. illa graves oculos conata attollere rursus DEFICIT; INFIXUM STRIDIT SUB PECTORE VULNUS. ter sese attollens CUBITOQUE ADNIXA levavit, ter revoluta toro est oculisque errantibus alto quaesivit caelo lucem ingemuitque reperta.
|
|
|